ಎಂತ "ಮರಳ"ಯ್ಯ ಇದು ಎಂತಾ "ಮರಳು"!

ಓದುಗರೆ, ಏಪ್ರಿಲ್‌ನ ತುಂತುರು ನಗೆಹನಿ, ಮೇ ತಿಂಗಳ ತನಕ ಮುಂದುವರೆದದಕ್ಕೆ ಕ್ಷಮೆ ಇರಲಿ! ಕೆಲಸದ ಕಾರಣ ಎರಡು ತಿಂಗಳಿಂದ ನನ್ನ ವಾಸ ಸೌದಿ ಅರೇಬಿಯದ ಮರಳುಗಾಡಿನಲ್ಲಿ. ಬರೆಯಲು ಬಿಡುವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಬಿಡುವಾದಾಗ ಏನು ಬರೆಯಬೇಕೆಂದು ತೋಚಲಿಲ್ಲ! ನನಗಂತೂ ಬೇಕೆಂದಾಗ ಬರೆಯಲು ಆಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೀಗೆಯೇ ಆಗುತ್ತದೆಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಲ್ಯಾಪ್ ಟಾಪ್ ಮೇಲೆ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳು ನಡೆದಾಡಲು ರೆಡಿ ಇದ್ದರೂ, ತಲೆಯಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಗಳು ಬರುವುದೇ ಇಲ್ಲ! ಈ ದಿನ, ಶುಕ್ರವಾರ ಇಲ್ಲಿ ರಜಾ ದಿನ. ಬರೆಯಲು ಕುಳಿತೆ.

ಸೌದಿ ಅರೇಬಿಯದ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವ ಮೊದಲು ಬಹಳ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಕುತೂಹಲವಿತ್ತು. ಬಹಳ ಸೋಜಿಗದ ದೇಶ ಇದು. ನಾ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಇನ್ನೂ ಬಹಳ ಚಳಿ ಇತ್ತು. ನಾ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಇಲ್ಲಿ ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಮಳೆಯೂ ಆಯ್ತು (ಸಿಂಗಪುರದಿಂದ ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಬಂದಿತೇನೊ ಆ ಮಳೆ). ಮರಳುಗಾಡಿನಲ್ಲಿ ಮಳೆಯೇ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ನನ್ನ ಭ್ರಮೆ ಸುಳ್ಳಾಗಿತ್ತು. ಕೆಲವು ದಿನವಂತೂ ಆಲಿಕಲ್ಲಿನ ಮಳೆ ಕೂಡ ಬಿತ್ತು! ಮಲೆನಾಡಿನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ನನಗೆ ಮಳೆ ಹೊಸದಲ್ಲ. ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರುವ ಬಿಡುವ ಮೊದಲೇ, ಶುರುವಾಗಿತ್ತು ಬಿಸಿಲಿನ ಪ್ರಹಾರ. ಒಂದೇ ವಾರದಲ್ಲಿ, ೪೭ ಸೆಂ.ಗ್ರೇ ತನಕ ಏರಿತ್ತು ತಾಪಮಾನ. ಇಲ್ಲಿಯವರು ಹೇಳಿದರು, ಇದಿನ್ನೂ ಪ್ರಾರಂಭ ಅಷ್ಟೆ, ಮುಂದಿದೆ ಮುದುಕಿ ಹಬ್ಬ ಅಂತ! ದ್ರುಷ್ಠಿ ಸಾಗುವವರೆಗೂ ಬರೀ ಮರಳು. ಹನಿ ನೀರಾವರಿ ಬಳಸಿ, ರಸ್ತೆಬದಿಯ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಜೀವಂತವಿರುಸುತ್ತಾರೆ. ಹಸಿರು ತುಂಬಿದ ಮಲೆನಾಡಿನ ಐಸಿರಿ ಅಗಾಗ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಪ್ರಾಕ್ರುತಿಕ ಸಂಪತ್ತಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಅದರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಅರಿಯದೆ, ನಮ್ಮೂರು ಬಿಟ್ಟು ದೂರ ಬಂದಾಗ, ಅದರ ಅಮೂಲ್ಯ ಬೆಲೆಯ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ.

ಇಲ್ಲಿನ ಜನರೊಂದಿಷ್ಟು ನನಗೆ ಪರಿಚಯವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನನಗನ್ನಿಸಿದಂತೆ ಬಹಳ ಸ್ನೇಹ ಪ್ರಿಯರು ಇವರು. ಅವರ ಪಾಡಿಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಆಲಸಿಗಳೆಂದು ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ಈ ದೇಶದ ರೀತಿ ನೀತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಿಚ್ಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ, ಇದು ಅವರ ದೇಶ , ಅವರ ಕಾನೂನು. ತಪ್ಪು ಸರಿಗಳ ತುಲನೆ ಇಲ್ಲಿ ಅನಗತ್ಯ.

ಮತ್ತೆ ಆದಾಗ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ. ತಾಣಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಿರಿ.
ಗಿರೀಶ್ ಜಮದಗ್ನಿ